Πηγή : Εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ
Το Δημοτικό Αγίων Αναργύρων είναι ένα πολυπολιτισμικό σχολείο με μαθητές διαφόρων εθνικοτήτων. Το ίδιο πρωινό της επίσκεψής μας, ο μικρός Μοχάμετ περνούσε για πρώτη φορά το κατώφλι του. Τα παιδιά τον αγκάλιασαν κατευθείαν: "Θα τον πάμε στον παιχνιδότοπο και το βοτανόκηπο!"
Το ότι τα πλείστα σχολεία μας μοιάζουν με σωφρονιστικά ιδρύματα, είναι κάτι που το ακούμε συχνά. Το ότι οι πεπαλαιωμένες κτηριακές εγκαταστάσεις δεν εμπνέουν κέφι για μάθημα και δεν κεντρίζουν το ενδιαφέρον, κάτι επίσης χιλιοειπωμένο. Όταν όμως τα προσωπικά οράματα κάποιων και η αγάπη τους για τα παιδιά φτιάχνουν μικρούς σχολικούς παραδείσους, τότε είμαστε υποχρεωμένοι να τους πούμε «εύγε».Το μεράκι τους είναι αυτό που κάνει κάποια σχολεία χώρους υγιείς για την ανάπτυξη ισορροπημένων κι ευτυχισμένων προσωπικοτήτων.
Στο Δημοτικό Σχολείο Αγίων Αναργύρων «Μιχάλης Κακογιάννης» στη Λάρνακα αντήχησαν για πρώτη φορά παιδικές φωνούλες το 1977, όταν έξι μόλις προσφυγόπουλα έγιναν οι πρώτοι μαθητές. Σήμερα, αν δεν είχε ένα Σύνδεσμο Γονέων με όραμα για την παιδεία και κάποιους δασκάλους με όρεξη και αγάπη για τα παιδιά, πιθανόν να έμοιαζε κι αυτό με πολλά άλλα σχολεία μας. Πιθανόν να ήταν εξίσου γερασμένο και μουντό, να το χαρακτηρίζαμε κι αυτό «τριτοκοσμικό», πιθανόν στους τοίχους του να γράφονταν επίσης συνθήματα... Τα πράγματα όμως σε αυτό το σχολείο δε μοιάζουν έτσι.
Διαβάστε ολόκληρο το δημοσίευμα της εφημερίδα ΠΟΛΙΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου