Τον αποκάλεσαν ανιστόρητο, τον είπαν βέβηλο, τον χαρακτήρισαν ως απενοχοποιητή της Τουρκίας και τόσα άλλα υβριστικά επίθετα, που κατά την άποψή τους απορρέουν από την εγκύκλιό του προς όλα τα σχολεία για τις 19 Ιανουαρίου, ημέρα μνήμης και τιμής του Εθνάρχη Μακαρίου. Οι ανακοινώσεις και οι δηλώσεις διαδέχονται η μια την άλλη, μήπως και υστερήσει κάποιος και θεωρηθεί ως ουραγός στην εκστρατεία επίκρισης του Υπουργού Παιδείας και Πολιτισμού Αντρέα Δημητρίου. Και ποιο ήταν το σημείο της εγκυκλίου, που εξόργισε τόσο πολύ τους επικριτές; "... Ταυτόχρονα, πέρασε (η Κύπρος) μέσα από αιματηρές περιπέτειες και διακοινοτικές συγκρούσεις, τις οποίες προκάλεσαν παράνομες και εξτρεμιστικές ελληνοκυπριακές και τουρκοκυπριακές οργανώσεις, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην τραγωδία του 1974, τις συνέπειες της οποίας βιώνουμε μέχρι σήμερα". Ούτε 1963 αναφέρει ούτε 1964 ούτε 1967 ούτε 1971 ή οποιαδήποτε άλλη συγκεκριμένη περίοδο, ώστε να κάνει και λεπτομερή αναφορά για το ποιος και πώς προκάλεσε αυτές ή εκείνες τις αιματηρές περιπέτειες. Εξάλλου η εγκύκλιος του Υπουργού δεν αποσκοπούσε στην ιστορική ανάλυση της κυπριακής τραγωδίας, αλλά αφορούσε την πορεία του Εθνάρχη Μακαρίου από τη γέννησή του το 1913 μέχρι το θάνατό του το 1977. Η συγκεκριμένη διατύπωση του Υπουργού δεν εξιστορεί τίποτα περισσότερο από μια θλιβερή αλήθεια. Ναι, από το 1960 μέχρι το 1974 υπήρξαν παράνομες και εξτρεμιστικές οργανώσεις τόσο ελληνοκυπριακές, όσο και τουρκοκυπριακές, οι οποίες με τη δράση τους προκαλούσαν ένα εκρηκτικό κλίμα αντιπαράθεσης, είτε μεταξύ των δύο κοινοτήτων είτε ανάμεσα στην κάθε κοινότητα ξεχωριστά. Αλλοτε με τη δράση τους οι εξτρεμιστές Τουρκοκύπριοι και άλλοτε οι εξτρεμιστές Ελληνοκύπριοι με τις δικές τους παράνομες και τρομοκρατικές ενέργειες, προκαλούσαν αιματηρές περιπέτειες για τον κυπριακό λαό. Εκτός εάν όλοι αυτοί που έσπευσαν να επικρίνουν τον Υπουργό γι’ αυτή του τη διατύπωση, πιστεύουν πραγματικά ότι η όλη εξέλιξη των γεγονότων από το 1960 μέχρι και το 1974, ήταν αποτέλεσμα μόνο της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, ή μόνο των ενεργειών των εξτρεμιστικών τουρκοκυπριακών οργανώσεων. Εάν δεν είμαστε έτοιμοι να δεχθούμε και τα λάθη της δικής μας πλευράς και να αναγνωρίσουμε τις ευθύνες και των ελληνοκυπριακών εξτρεμιστικών και παράνομων οργανώσεων, τότε με ποια ειλικρίνεια μπορούμε να στηρίζουμε το αίτημά μας για επανένωση της πατρίδας και του λαού μας; Με ποια αξιοπιστία μπορούμε να διατεινόμαστε ότι η λύση του Κυπριακού πρέπει να διασφαλίζει την ειρηνική συνύπαρξη και συμφιλίωση; Η σύγχρονη κυπριακή ιστορία δεν βεβηλώνεται με την αναγνώριση των λαθών, ή των εγκλημάτων που έγιναν από συγκεκριμένους εξτρεμιστικούς κύκλους και στις δύο πλευρές, αλλά βεβηλώνεται με το να κλείνουμε το ένα μάτι, και να προσποιούμαστε πως δεν βλέπουμε εκείνα που δεν θέλουμε να δούμε.
Του ΤΑΣΟΥ ΤΣΑΠΠΑΡΕΛΛΑ - Εφημερίδα ΧΑΡΑΥΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου