Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

Με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου ακυρώνεται ο διορισμός Α. Κουράτου στη θέση Διευθυντή Δ.Ε. του Υπ. Παιδείας

Πηγή : Εφημερίδα ΧΑΡΑΥΓΗ

Δικαίωση τρία χρόνια μετά

Με μια απόφαση καταπέλτη, το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώνει το διορισμό του Αλέκου Κουράτου στη θέση του Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης του Υπουργείου Παιδείας καθώς εντοπίζει παρατυπίες στη λήψη της απόφασης από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας τον Νοέμβριο του 2007. Το Ανώτατο τονίζει ξεκάθαρα ότι ο άλλος υποψήφιος για τη θέση, Στέλιος Στυλιανού, αδικήθηκε από την απόφαση και υπερτερούσε σε όλα τα σημεία έναντι του κ. Κουράτου.

Σχεδόν τρία χρόνια μετά την επίδικη απόφαση της ΕΔΥ δικαιώνεται ο κ. Στυλιανού καθώς και το ΑΚΕΛ που είχε επικρίνει την άδικη, κατά πλειοψηφία (διαφώνησε μόνο ο Παύλος Παπαγεωργίου, νυν πρόεδρος της ΕΔΥ) απόφαση που λήφθηκε εκδικητικά για πολιτικούς λόγους. “Με πρόδηλα εκδικητική συμπεριφορά καταστρατηγήθηκε κάθε έννοια αξιοκρατίας αποτρέποντας την προαγωγή του αναπληρωτή Διευθυντή Δημοτικής Εκπαίδευσης κ. Στέλιου Στυλιανού, σε Διευθυντή Δ.Ε.”, τόνιζε το ΑΚΕΛ σε ανακοίνωσή του στις 3/11/2007, υπογραμμίζοντας πως μοναδικό σημείο που “υστερούσε” ο κ. Στυλιανού ήταν η αριστερή του προέλευση. Στα υπόλοιπα άλλα κριτήρια, τόνιζε το ΑΚΕΛ, ο κ. Στυλιανού υπερτερούσε καταφανώς του επιλεγέντα από την ΕΔΥ Διευθυντή Δ.Ε. γεγονός που επιβεβαιώνεται με την απόφαση της 22ης Ιουλίου 2010 και από το Ανώτατο Δικαστήριο.

Η απόφαση του Ανωτάτου είναι ξεκάθαρη: “Η ΕΔΥ στην ουσία χρησιμοποιώντας ως μοναδικό και ουσιαστικό κριτήριο την κατά εκτίμηση της απόδοσης του ενδιαφερόμενου μέρους κατά την ενώπιον της προφορική εξέταση, άφησε την εντύπωση αυτή να εξουδετερώσει παν άλλο κριτήριο που είχε προς όφελός του ο αιτητής”.

Ο κ. Στυλιανού υπερτερεί σε αξία και προσόντα

Αρχίζοντας από το κριτήριο της αξίας, το Ανώτατο Δικαστήριο τονίζει ότι ο αιτητής (ο κ. Στυλιανού) ήταν σαφώς υπέρτερος του ενδιαφερόμενου μέρους. Κατά τα τελευταία πέντε έτη, 2002-2006, ο αιτητής είχε οκτώ εξαίρετα σε αντίθεση με τον κ. Κουράτο ο οποίος υστερούσε κατά ένα και δύο εξαίρετα, το 2006 και 2005 αντίστοιχα και είχε 39 στα 40 κατά το 2002-2003. Οπως αποφάνθηκε το Ανώτατο, η εξαίρετη εικόνα του αιτητή, τα τελευταία πέντε έτη, έναντι του κ. Κουράτου, αποτελεί αντικειμενικό δείκτη και αποκτά τη δική της σημασία. Επίσης, όπως κατέγραψε η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Παιδείας στην έκθεσή της ενώπιον της ΕΔΥ, ο αιτητής ήταν ο μόνος ανάμεσα στους τέσσερις υποψηφίους, που βαθμολογείτο σταθερά από το 2002 και μετά με οκτώ “εξαίρετα”.

Ως προς τα προσόντα, που αποτελούν το δεύτερο κριτήριο, ο αιτητής πέραν του απαιτούμενου πτυχίου και μεταπτυχιακού, κατέχει και πτυχίο Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών, το οποίο η ΕΔΥ δεν είχε λάβει υπόψιν καθώς, όπως λέχθηκε, αυτό αποκτήθηκε πριν τους μεταπτυχιακούς τίτλους και εν πάση περιπτώσει δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της θέσης. Το πτυχίο Νομικής του κ. Στυλιανού, τονίζει το Ανώτατο, αποτελεί επιπρόσθετο προσόν το οποίο έπρεπε να συνεκτιμηθεί αναλόγως με το αν είναι σχετικό ή όχι με τα καθήκοντα της θέσης, με το αν αποτελεί πλεονέκτημα κλπ. Το ουσιώδες, προστίθεται στην απόφαση του Ανωτάτου, είναι η παντελής έλλειψη αναφοράς στο πτυχίο νομικής από την ΕΔΥ ως να μην υπήρχε. Συσχέτιση ωστόσο, έγινε από την ΕΔΥ για τα προσόντα μεταξύ του κ. Κουράτου και άλλου υποψηφίου που διέθετε διδακτορικό, αλλά καμία ιδιαίτερη μνεία δεν έγινε για τον αιτητή ως προς το πτυχίο νομικής! “Διαπιστώνεται επομένως πλάνη και έλλειψη έρευνας ως προς αυτό το θέμα”, σημειώνεται στην απόφαση του Ανωτάτου.

Αγνόησαν πλήρως την αρχαιότητα και τη σύσταση της Γ.Δ. του Υπουργείου

Πέραν της αξίας και των προσόντων στα οποία ο κ. Στυλιανού υπερτερεί, το Ανώτατο Δικαστήριο διαπιστώνει και προβάδισμα ως προς την αρχαιότητα. Μεταξύ άλλων, ο κ. Στυλιανού κατείχε τη θέση Επιθεωρητή στην κλίμακα Α13+2 από το 2000, ενώ ο κ. Κουράτος είχε τη θέση και την κλίμακα αυτή από το 2005!

Οσον αφορά τη σύσταση της Γενικής Διευθύντριας του Υπουργείου Παιδείας προς την ΕΔΥ, αυτή σύμφωνα με τη νομολογία προσθέτει στην αξία του υποψηφίου και αποτελεί ξεχωριστό στοιχείο κρίσης το οποίο μόνο αν η ΕΔΥ είχε πειστική δικαιολογία θα μπορούσε να παρακάμψει. Εδώ, η ΕΔΥ δεν ακολούθησε τη σύσταση θεωρώντας ότι επειδή είχε ετοιμαστεί γραπτώς πριν την προφορική εξέταση ήταν νομικώς πάσχουσα, με αποτέλεσμα να μην τη λάβει υπόψη. Το Ανώτατο Δικαστήριο αποφαίνεται ξεκάθαρα ότι “η θέση αυτή ελέγχεται λανθασμένη”, τονίζοντας παράλληλα πως δεν χρειάζεται κατ’ ανάγκην αιτιολόγηση και ούτε αναφέρεται ή προνοείται ότι η σύσταση αυτή διαμορφώνεται απαραιτήτως κατά την ενώπιον της ΕΔΥ προφορική εξέταση.

Δεν υπάρχουν σχόλια: