ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΠΟΥΛΟΥ*
Εξακολουθούμε να ζούμε σε πρωτόγνωρες συνθήκες καραντίνας, απαγόρευσης κυκλοφορίας και κλειστών σχολείων. Μέσα σε αυτή την τραγική συγκυρία, οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί της Κύπρου συνεχίζουν αυτό που είχαν ξεκινήσει από την πρώτη στιγμή. Να είναι κοντά στους μαθητές τους. Να τους στηρίζουν. Να επικοινωνούν μαζί τους. Να τους προμηθεύουν με εκπαιδευτικό υλικό. Να κάνουν εξ αποστάσεως μαθήματα. Οι εκπαιδευτικοί ανέλαβαν άμεσα την ατομική ευθύνη που τους αναλογεί. Μόνοι τους. Με τα δικά τους μέσα. Χωρίς να τους έχει προετοιμάσει και επιμορφώσει κανείς για αυτά τα δεδομένα.
Την ίδια ώρα, το Υπουργείο προσπαθεί ασθμαίνοντας να φτάσει τους εκπαιδευτικούς. Δύσκολο έως ακατόρθωτο το εγχείρημά του, αν λάβουμε υπόψη την ταχύτητα που κινείται. Ενδεικτικά αναφέρω, ότι έχει προγραμματίσει για αυτή την εβδομάδα επιμορφώσεις πυρήνων (sic) από τα σχολεία, τη στιγμή που χιλιάδες εκπαιδευτικοί έχουν ξεκινήσει εδώ και μέρες τα μαθήματα. Ταυτόχρονα, προβαίνει σε σπασμωδικές ενέργειες, με τις οποίες δυσχεραίνει την προσπάθεια που έχει ήδη ξεκινήσει. Αντίθετα την εμποδίζει. Στέλνει ποικίλα «διατάγματα», για να συλλέξει για παράδειγμα τα ίδια στοιχεία που είχε ζητήσει πριν από λίγες μόνο μέρες ή για να θέσει παράλογες απατήσεις σε σχολεία και εκπαιδευτικούς (π.χ. απουσίες μαθητών, ωρολόγια προγράμματα). Κινήσεις, που φανερώνουν ότι έχει μεγάλη απόσταση από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Είναι σαφές και ξεκάθαρο, ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση έχει αρκετές δυσκολίες, στις οποίες έκανα αναλυτικότερη αναφορά σε προηγούμενο άρθρο. Δυσκολίες, όπως ο φόβος και η ανησυχία που προκαλούν η πανδημία και οι συνέπειές της. Οι ελλείψεις του απαραίτητου εξοπλισμού σε πολλούς μαθητές αλλά και εκπαιδευτικούς. Η απουσία οποιασδήποτε προετοιμασίας και επιμόρφωσης. Αρκετά από αυτά τα προβλήματα (όχι όλα) λύνονται, έστω και σταδιακά, με την υπερπροσπάθεια που καταβάλουν τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί.
Εκτός από τις πιο πάνω, υπάρχει μια σημαντική δυσκολία, που ρίχνει μια βαριά σκιά στην όλη προσπάθεια που γίνεται. Μια δυσκολία που προκαλεί άγχος και ανησυχία σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Μια δυσκολία που προκαλεί τεράστια αβεβαιότητα και δεν επιτρέπει τον ορθολογικό προγραμματισμό της τηλεκπαίδευσης. Το θέμα της ύλης.
Για όλους τους ειδικούς, όχι μόνο στην Κύπρο, είναι ξεκάθαρο ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως μέσο κάλυψης νέας ύλης. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ο σημαντικότερος από αυτούς είναι ότι οι ανισότητες που καταγράφονται στην κατοχή του απαραίτητου τεχνολογικού εξοπλισμού, θα διευρύνουν περαιτέρω τις υφιστάμενες εκπαιδευτικές ανισότητες, ιδιαίτερα στην περίπτωση που τεθεί ως στόχος για την τηλεκπαίδευση η κάλυψη νέας ύλης.
Το Υπουργείο, αντί να ξεκαθαρίσει το θέμα της ύλης, προκαλεί σύγχυση με τις αποφάσεις του. Ο Υπουργός προβαίνει σε σιβυλλικές δηλώσεις, οι οποίες είναι ανοιχτές σε κάθε ερμηνεία. Οι εγκύκλιοι και ανακοινώσεις του Υπουργείου είναι «ήξεις αφήξεις». Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου αναρτάται υλικό που αφορά σε νέα ύλη. Κάποιοι Επιθεωρητές δίνουν οδηγίες για επαναλήψεις και άλλοι καλούν τους εκπαιδευτικούς να προχωρήσουν στην ύλη. Όλη αυτή η αοριστολογία του Υπουργείου επιτείνει την αβεβαιότητα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία κλίματος ανησυχίας στους άμεσα εμπλεκόμενους, και κυρίως στους (τελειόφοιτους) μαθητές.
Ως εκ τούτου, το Υπουργείο Παιδείας καλείται άμεσα να αναλάβει τις δικές του ευθύνες. Καλείται να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις στο ζήτημα της ύλης. Να τερματίσει την αβεβαιότητα. Να πράξει το αυτονόητο. Να μειώσει την ύλη και να καθορίσει ως εξεταστέα ύλη για τις Παγκύπριες Εξετάσεις, όπως και για τις εξετάσεις των υπόλοιπων τάξεων (απολυτήριες, τετραμήνων), αυτή που διδάχτηκε μέχρι την ημέρα που διέκοψαν τη λειτουργία τους τα σχολεία. Η περαιτέρω καθυστέρηση στη λήψη ξεκάθαρης απόφασης επιβαρύνει μια κατάσταση που είναι δύσκολη από μόνη της και, παράλληλα, δεν βοηθά την διεξαγωγή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών
Εξακολουθούμε να ζούμε σε πρωτόγνωρες συνθήκες καραντίνας, απαγόρευσης κυκλοφορίας και κλειστών σχολείων. Μέσα σε αυτή την τραγική συγκυρία, οι χιλιάδες εκπαιδευτικοί της Κύπρου συνεχίζουν αυτό που είχαν ξεκινήσει από την πρώτη στιγμή. Να είναι κοντά στους μαθητές τους. Να τους στηρίζουν. Να επικοινωνούν μαζί τους. Να τους προμηθεύουν με εκπαιδευτικό υλικό. Να κάνουν εξ αποστάσεως μαθήματα. Οι εκπαιδευτικοί ανέλαβαν άμεσα την ατομική ευθύνη που τους αναλογεί. Μόνοι τους. Με τα δικά τους μέσα. Χωρίς να τους έχει προετοιμάσει και επιμορφώσει κανείς για αυτά τα δεδομένα.
Την ίδια ώρα, το Υπουργείο προσπαθεί ασθμαίνοντας να φτάσει τους εκπαιδευτικούς. Δύσκολο έως ακατόρθωτο το εγχείρημά του, αν λάβουμε υπόψη την ταχύτητα που κινείται. Ενδεικτικά αναφέρω, ότι έχει προγραμματίσει για αυτή την εβδομάδα επιμορφώσεις πυρήνων (sic) από τα σχολεία, τη στιγμή που χιλιάδες εκπαιδευτικοί έχουν ξεκινήσει εδώ και μέρες τα μαθήματα. Ταυτόχρονα, προβαίνει σε σπασμωδικές ενέργειες, με τις οποίες δυσχεραίνει την προσπάθεια που έχει ήδη ξεκινήσει. Αντίθετα την εμποδίζει. Στέλνει ποικίλα «διατάγματα», για να συλλέξει για παράδειγμα τα ίδια στοιχεία που είχε ζητήσει πριν από λίγες μόνο μέρες ή για να θέσει παράλογες απατήσεις σε σχολεία και εκπαιδευτικούς (π.χ. απουσίες μαθητών, ωρολόγια προγράμματα). Κινήσεις, που φανερώνουν ότι έχει μεγάλη απόσταση από την εξ αποστάσεως εκπαίδευση.
Είναι σαφές και ξεκάθαρο, ότι η εξ αποστάσεως εκπαίδευση έχει αρκετές δυσκολίες, στις οποίες έκανα αναλυτικότερη αναφορά σε προηγούμενο άρθρο. Δυσκολίες, όπως ο φόβος και η ανησυχία που προκαλούν η πανδημία και οι συνέπειές της. Οι ελλείψεις του απαραίτητου εξοπλισμού σε πολλούς μαθητές αλλά και εκπαιδευτικούς. Η απουσία οποιασδήποτε προετοιμασίας και επιμόρφωσης. Αρκετά από αυτά τα προβλήματα (όχι όλα) λύνονται, έστω και σταδιακά, με την υπερπροσπάθεια που καταβάλουν τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί.
Εκτός από τις πιο πάνω, υπάρχει μια σημαντική δυσκολία, που ρίχνει μια βαριά σκιά στην όλη προσπάθεια που γίνεται. Μια δυσκολία που προκαλεί άγχος και ανησυχία σε μαθητές και εκπαιδευτικούς. Μια δυσκολία που προκαλεί τεράστια αβεβαιότητα και δεν επιτρέπει τον ορθολογικό προγραμματισμό της τηλεκπαίδευσης. Το θέμα της ύλης.
Για όλους τους ειδικούς, όχι μόνο στην Κύπρο, είναι ξεκάθαρο ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί και δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως μέσο κάλυψης νέας ύλης. Οι λόγοι είναι πολλοί. Ο σημαντικότερος από αυτούς είναι ότι οι ανισότητες που καταγράφονται στην κατοχή του απαραίτητου τεχνολογικού εξοπλισμού, θα διευρύνουν περαιτέρω τις υφιστάμενες εκπαιδευτικές ανισότητες, ιδιαίτερα στην περίπτωση που τεθεί ως στόχος για την τηλεκπαίδευση η κάλυψη νέας ύλης.
Το Υπουργείο, αντί να ξεκαθαρίσει το θέμα της ύλης, προκαλεί σύγχυση με τις αποφάσεις του. Ο Υπουργός προβαίνει σε σιβυλλικές δηλώσεις, οι οποίες είναι ανοιχτές σε κάθε ερμηνεία. Οι εγκύκλιοι και ανακοινώσεις του Υπουργείου είναι «ήξεις αφήξεις». Στην ιστοσελίδα του Υπουργείου αναρτάται υλικό που αφορά σε νέα ύλη. Κάποιοι Επιθεωρητές δίνουν οδηγίες για επαναλήψεις και άλλοι καλούν τους εκπαιδευτικούς να προχωρήσουν στην ύλη. Όλη αυτή η αοριστολογία του Υπουργείου επιτείνει την αβεβαιότητα, με αποτέλεσμα τη δημιουργία κλίματος ανησυχίας στους άμεσα εμπλεκόμενους, και κυρίως στους (τελειόφοιτους) μαθητές.
Ως εκ τούτου, το Υπουργείο Παιδείας καλείται άμεσα να αναλάβει τις δικές του ευθύνες. Καλείται να δώσει ξεκάθαρες απαντήσεις στο ζήτημα της ύλης. Να τερματίσει την αβεβαιότητα. Να πράξει το αυτονόητο. Να μειώσει την ύλη και να καθορίσει ως εξεταστέα ύλη για τις Παγκύπριες Εξετάσεις, όπως και για τις εξετάσεις των υπόλοιπων τάξεων (απολυτήριες, τετραμήνων), αυτή που διδάχτηκε μέχρι την ημέρα που διέκοψαν τη λειτουργία τους τα σχολεία. Η περαιτέρω καθυστέρηση στη λήψη ξεκάθαρης απόφασης επιβαρύνει μια κατάσταση που είναι δύσκολη από μόνη της και, παράλληλα, δεν βοηθά την διεξαγωγή της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης.
*Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Καθηγητών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου