Το αυγό του φιδιού έσπασε

Το αυγό του φιδιού έσπασε… Και αναδίνει δυσάρεστες, μα γνωστές από περασμένες δεκαετίες μυρωδιές. Και μέσα στην μπόχα ζαλίστηκαν κάποιοι και οδηγούνται στην παράκρουση.

 

Αλήθεια, πού κρυβόταν τόσο μένος; Πώς μπόρεσαν δεκαεφτάχρονα παιδιά να χτυπούν με τόση απόγνωση και απελπισία; Με μάτια άδεια από συναισθήματα… Θα έπρεπε ν΄ακούσουν τη φωνή με τα  σπασμένα ελληνικά: ΄΄ Δεν θα ξανάρθουμε στο σχολείο κυρία… Εμείς φοβηθήκαμε. Θα έπρεπε να ακούσουν… 

Κι οι ηθικοί αυτουργοί να παρακολουθούν, από κοντά ή μακριά, με χαμόγελα ικανοποίησης.

 

Γατί ο στόχος επιτυγχάνεται… Υποσκάπτονται πολιτικές, μηδενίζονται επιτυχίες, ακυρώνονται προσδοκίες, λοιδορούνται άνθρωποι. Για μια χούφτα ψήφους, υποχείρια μιας ρεβανσιστικής κακεντρέχειας.

 

Και εμείς; Καλούμαστε να διασώσουμε το ήθος του λειτουργήματος, την ψυχική μας υπόσταση και την ανθρωπιά μας. Όλα τα παιδιά είναι δικά μας. Τα παιδιά της Κύπρου και του κόσμου. Η Γερμανία όδευσε στο χιτλερικό όνειδος μέσα από τα σχολεία της…

Ζήνων