Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

ΠΟΙΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΤΟΧΟ ΕΞΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ;



Άλλη μια εθνική επέτειος πλησιάζει και τα σχολεία Μέσης καθώς και αρκετά της Δημοτικής θυμίζουν στρατόπεδα.


Οι σχολικές παρελάσεις αποτελούν κατάλοιπο της δικτατορίας του Μεταξά που ονειρευόταν να οργανώσει τη νεολαία σ' ένα σιδερένιο στρατό κατα τα φασιστικά πρότυπα της εποχής του. Έχουν καταργηθεί στον Ευρωπαικό χώρο εκτός από την Ελλάδα και την Κύπρo.


Σύμφωνα με το αναλυτικό πρόγραμμα του Υπουργείου Παιδείας, γενικός σκοπός της Ελληνικής Κυπριακής Εκπαίδευσης είναι η δημιουργία ελεύθερων, δημοκρατικών και αυτόνομων πολιτών με ολόπλευρη αναπτυγμένη προσωπικότητα και κριτική σκέψη.


Η μαθητική παρέλαση κατά τα στρατιωτικά πρότυπα καταργεί τους πιο πάνω στόχους. Σαν μια καθαρά μιλιταριστική εκδήλωση, καλλιεργεί την ομοιομορφία, το αίσθημα της αγέλης και της μαζικής πειθαρχίας. Οι "ελεύθεροι δημοκρατικοί και αυτόνομοι πολίτες" καλούνται να βαδίσουν σαν κουρδισμένα στρατιωτάκια υπακούοντας στο εν, δυο του γυμναστή που έχει μετατραπεί σε λοχία. Δεν συμβάλλουν στην καλλιέργεια της ιστορικής μνήμης, ούτε προάγουν την κριτική σκέψη. Το παράδοξο είναι, ότι ένα φασιστικό δημιούργημα χρησιμοποιείται σε εκδήλωση εναντίον του φασισμού. Από πού κι ως πού ο πολιτισμός των στρατοπέδων έχει θέση στην καθημερινότητα του παιδιού; Πώς οι αξίες του μιλιταρισμού έχουν εφαρμογή στην εκπαίδευση ένος σύγxρονου ευρωπαικού κράτους; Με ποιοv τρόπο το "βάδισμα της χήνας" με τη συνοδεία εμβατηριακής μουσικής καλλιεργεί τη συνύπαρξη και την αλληλοκατανόηση των λαών; Αντί να δημιουργείται προβληματισμός για τον πόλεμο, η πολεμική σύγκρουση" φυσικοποιείται ως αναπόφευκτο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ύπαρξης. Συμφωνούν το Υπουργειο Παιδείας και οι Εκπαιδευτικές Οργανώσεις μ' όλα αυτά;

Κι ενώ γίνεται λόγος για ένα σχολείο προσιτό σε όλα τα παιδιά, ένα σχολείο που δεν θα δημιουργεί διακρίσεις, που οι κάθε είδους ανταγωνισμοί θα δώσουν τη θέση τους στη συνεργασία,η παρέλαση κάνει ακριβώς το αντίθετο. Οι καλοί μαθητές με βάση την απόδοσή τους στο γνωσιολογικό τομέα στο άγημα, οι ψηλοί μπροστά και οι κοντοί πίσω.

Στη Μέση Εκπαίδευση την ευθύνη των παρελάσεων την έχει ο γυμναστής, στη Δημοτική τα πράγματα δεν είναι ξεκάθαρα. Στους τόπους που γίνονται οι παρέλάσεις, γιατί δεν γίνονται παντού, ο διευθυντής στηρίζεται στον εθελοντισμό των δασκάλων. Αν δεν βρεθεί εθελοντής, εκεί αρχίζουν τα προβλήματα κι έχω γίνει μάρτυρας συγκρούσεων που διαταράσσουν το κλίμα του σχολείου. Όπως μάρτυρας έχω γίνει πολλών περιπτώσεων που γονείς και μαθητές αμφισβητούν τις επιλογές του δασκάλου για το αγήμα και ασκούν ψυχολογική βία στο δάσκαλο της ΣΤ' Τάξης. Οι δε αντιζηλίες μεταξύ των μαθητών είναι εμφανείς. Κι ενώ αυτά συμβαίνουν μέσα στο χώρο του σχολείου, η Π.Ο.Ε.Δ "νίπτει τας χείρας της". Εξέδωσε μια ανακοίνωση που καλεί τους δασκάλους να μην αναλαμβάνουν εξωσχολικές δραστηριότητες χωρίς τη θέλησή τους αλλά ειδικά για την παρέλαση που αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση, γιατί έχει να κάμει με την κοινότητα και έχει συνδεθεί λανθασμένα με την ανάπτυξη πατριωτικού φρονήματος, "ποιεί τη νήσσαν" και αφήνει τους δασκάλους να βγάλουν μόνοι τους τα "κάστανα απ΄ τη φωτιά".


Οι εθνικές επέτειοι πρέπει και επιβάλλεται να γιορτάζονται. Οι αξίες της αυτοθυσίας, της αντίστασης, του ηρωισμού και της ανιδιοτελούς προσφοράς πρέπει να εξυμνούνται. Και στο Δημοτικό αυτό γινεται με τα θεατρικά, τα τραγούδια, τους χορούς, τα ποιήματα, τις προβολές ταινιών και ότι άλλο είναι στα πλαίσια της σχολικής πραγματικότητας.



ΤΑΚΗΣ ΛΑΡΚΟΥ
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
ΜΙΧΑΛΗΣ ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια: