«Φιλολαϊκά» Κόμματα
Εδώ και δυόμιση περίπου χρόνια ακούμε καθημερινά εκπροσώπους του ΔΗΣΥ (με επικεφαλή το «φιλόπτωχο» και όχι ιδιαίτερα πτωχό Αβέρωφ Νεοφύτου) και του ΔΗΚΟ (με επικεφαλή το «φιλόπτωχο» και όχι ιδιαίτερα πτωχό Νικόλα Παπαδόπουλο), να εκφράζουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο τις νεοφιλελεύθερες τους απόψεις για την οικονομία, να προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας και να στρέψουν την κοινωνία (και δυστυχώς τα κατάφεραν) εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων για τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζει σήμερα η οικονομία της Κύπρου. Εντέχνως προσπαθούν να κάνουν πλάτες στον πλούτο, αυτοί και τα κόμματά τους, στοχοποιώντας τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, με απώτερο σκοπό τη στοχοποίηση των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα εξυπηρετώντας το κεφάλαιο που συνειδητά λόγω ιδεολογίας στηρίζουν και προστατεύουν.
Ο ΔΗΣΥ (η κατά τα άλλα σοβαρή και φιλολαϊκή αντιπολίτευση) με τις τοποθετήσεις των στελεχών της τα τελευταία 3 χρόνια περί οικονομικής κρίσης, κατάφερε τελικά να δώσει το άλλοθι που αναζητούσαν οι εργοδότες και το κεφάλαιο για να προβούν σε απολύσεις εργαζομένων, μειώσεις μισθών και αφαίρεση κεκτημένων με την πρόφαση πως αν αυτό δε γινόταν θα κατέρρεαν οι εταιρείες. Με τη θέση μου αυτή, δεν αντιλέγω σε καμία περίπτωση ότι δεν έχει πληγεί η οικονομία της Κύπρου από την παγκόσμια οικονομική κρίση ( κατάρρευση ΗΠΑ, Μεγάλης Βρετανίας, Πορτογαλίας, Ιρλανδίας, Ελλάδας, κ.α.), αλλά νιώθω ότι αρκετές από τις θυσίες που έχουν υποστεί οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα μέχρι σήμερα (γιατί έπεται και συνέχεια) ηθικός αυτουργός είναι ο ΔΗΣΥ και οι τοποθετήσεις των στελεχών του με τον πανικό που έσπειραν σε ορισμένους εργοδότες και το άλλοθι που έδωσαν σε κάποιους άλλους, για να προβούν σε αφαίρεση κεκτημένων από τους εργαζόμενους. Και δεν έφτανε αυτό, ζητώντας εδώ και καιρό μειώσεις μισθών και αφαίρεση κεκτημένων από τους υπαλλήλους του δημόσιου τομέα, επιχειρούν να μεταφέρουν υπό μορφή ντόμινο το τελειωτικό κτύπημα στους εργαζομένους του ιδιωτικού τομέα με τις αλληλένδετες αντιδράσεις που αναμένεται να υπάρξουν και την «κάλυψη» των μεγαλοεπιχειρηματιών. Πέραν αυτού με τη στάση τους και τις τοποθετήσεις στελέχη του ΔΗΣΥ και ΔΗΚΟ, αλλά και άλλων «φιλολαϊκών» κομμάτων, επιχειρούν να χειραγωγήσουν την κοινή γνώμη και να την στρέψουν εναντίον των δημοσίων υπαλλήλων και της Κυβέρνησης για δήθεν αδυναμίες της να περιορίσει τις κρατικές δαπάνες, δαπάνες τις οποίες αυτοί εκτόξευσαν στα ύψη επί διακυβέρνησης Γλαύκου Κληρίδη και Τάσσου Παπαδόπουλου «εξυπηρετώντας» ψηφοφόρους χωρίς να κόπτονται για τα δημόσια οικονομικά που μπορούν να οδηγηθούν. Κατάφεραν έτσι να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη από τους πραγματικούς υπαίτιους και αυτούς που πραγματικά μπορούν να συνεισφέρουν (κεφάλαιο, φοροδιαφυγάδες, μεγαλοεπιχειρηματίες, κ.α) και να την στρέψουν στους απλούς εργαζόμενους.
Αυτά κυρίως τα δύο «φιλολαϊκά» κόμματα, αλλά και τα άλλα μικρότερα που συμπορεύονται, συνεχίζουν την στοχευμένη, στους εργαζόμενους από τη μια και την κυβέρνηση από την άλλη, πολιτική τους με το να εισηγούνται μέτρα για αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης ακόμα πιο σκληρών (μειώσεις μισθών, μείωση κλιμάκων εισδοχής, συνταξιοδοτικό, ιδιωτικοποιήσεις ημικρατικών, κ.α. ) από αυτά που προτείνει σήμερα η κυβέρνηση απαιτώντας μάλιστα από τον πρόεδρο Χριστόφια να τα πάρει στη Βουλή χωρίς να διαβουλευθεί με κανένα και καμιά συντεχνία. Τι επιδιώκουν; Από την μια την απαξίωση των συντεχνιών, φοβούμενοι ταυτόχρονα μήπως τα σκληρά μέτρα που εισηγούνται βρουν αντίθετους τους εργαζομένους και μετριασθούν και από άλλη τη διατάραξη της εργατικής ειρήνης πλήττοντας την Κυβέρνηση που είναι ο άλλος τους καθημερινός στόχος. Άκουσα σήμερα τον Αβέρωφ Νεοφύτου να δηλώνει ότι ο πρόεδρος «κυβερνά με τις συντεχνίες», εννοώντας ότι συζητά τα μέτρα που αφορούν τους εργαζομένους και ότι τα μέτρα που προτείνει η κυβέρνηση είναι πολύ πιο ήπια από αυτά που εισηγήθηκαν τα κόμματα (βλέπε ΔΗΣΥ- ΔΗΚΟ) στη σύσκεψη με τον πρόεδρο, απειλώντας ότι θα τύχουν τροποποιήσεις και θα περάσουν από τη Βουλή όπως η «φιλολαϊκή» αντιπολίτευση τα σκέφτεται, ακόμα πιο σκληρά.
Και αυτά τα «φιλολαϊκά» κόμματα όταν προ μερικών μηνών η κυβέρνηση κατέθεσε στη βουλή νομοσχέδια που καλούσε το κεφάλαιο να πληρώσει ένα μικρό μέρος από αυτό που του αναλογεί στην αντιμετώπιση της κρίσης με την αύξηση του εταιρικού φόρου κατά 1% επί των κερδών, αύξηση του φόρου ακίνητης ιδιοκτησίας και σχετικού νομοσχεδίου για τη φοροδιαφυγή αρνήθηκαν να τα ψηφίσουν στηρίζοντας για ακόμα μια φορά τον πλούτο και κάνοντας πλάτες στους έχοντες και κατέχοντες. Σήμερα τάχατες κόπτονται για τον απλό φορολογούμενο!
Ας ελπίσουμε τελικά η Βουλή και τα κόμματα να σεβαστούν τις ήδη οδυνηρές υποχωρήσεις των εργαζομένων και να μην τροποποιήσουν τα νομοσχέδια, κάνοντας τα ακόμα πιο σκληρά από ότι συμφωνήθηκαν. Πολύ φοβούμαι πως τα «φιλολαϊκά» κόμματα θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο. Το σίγουρο είναι πως θα μας βρουν απέναντι τους (και για να προλάβω κάποιους, όλα τα κόμματα αν χρειαστεί).
Μάριος Ρήγας
Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων – Νηπιαγωγών Λεμεσού
Γραμματέας ΠΟΕΔ Λεμεσού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου